زکریا بن ادریس اشعری قمی

زکریا بن ادریس بن عبدالله اشعری قمی معروف به ابوجریر قمی از محدثان شیعه در قرن دوم و سوم هجری بود.
محل زندگی: قم
خویشاوندان او:
ادریس بن عبدالله
آدم بن عبدالله(عمو)
زکریابن آدم(پسرعمو و خواص امام رضا)
اسحاق بن آدم(پسرعمو)

شیخ طوسی در رجال خود، او را از اصحاب امام صادق و امام کاظم و  امام رضا علیهم السلام شمرده است.
وی از محضر این سه امام عظیم‌الشان دانش‌اندوزی نموده است.
از او چندین حدیث روایت شده و مکاتبه‌ی او با امام کاظم درباره مسئله‌ی فقهی نقل شده است.
از شاگردان او:
صفوان بن یحیی(م،۲۱۰ه.ق.)
محمدبن ابی عمیر(م،۲۱۷ه.ق.)
احمدبن_محمدبن_ابی_نصربزنطی(م،۲۲۱ه.ق.)
بعد از شهادت امام کاظم‌ و پیدایش جریان واقفیه برای تحقیق درباره امرامامت، نزد امام رضا رفت تا از امامت ایشان اطمینان پیدا کند.
بنابرنقل نجاشی(عالم شیعه درعلم رجال)و شیخ طوسی و آقابزرگ تهرانی،او تنها یک کتاب حدیثی داشته است.
تاریخ وفات او معلوم نیست.نقل است امام رضا در وفاتش، بر او رحمت فرستاد.
قبر او در قبرستان شیخان قم واقع است.