شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۴۹ جلسه ۳۰

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

سه شنبه 14 فروردین 1403 شماره 4077

جلسه 30

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ نَعُوذُ بِک مِنَ …وَ حِرْمَانِ الثَّوَابِ، وَ حُلُولِ الْعِقَابِ .
و به تو پناه می برم از محرومیت ثواب و آمدن عقوبت .
ثواب و‌عقاب دو‌ واژه قرآنی و پر کاربرد و کاربردی در دین است و هردو واژه ۳۳مرتبه در قرآن آمده است و از مصادیق ظهور و بروز عدل الهی است .
در روایات نیز بسیار به این موضوع پرداخته شده و ابواب مستقلی و گاه کتاب های مستقلی پیرامون ثواب و عقاب نوشته شده است ، ثواب و عقاب مربوط به سعید و شقی است که در درخواست قبلی مورد بحث قرار گرفت .ثواب یعنی دریافت اثر اعمال یا بازگشت نتیجه اعمال و یا مزد اعمال و یا تجسم اعمال برای مومن صاحب عمل است ، چون اعطای ثواب در اختیار خداست طبیعتا محرومیت هم تحت اراده خداوند است و از این محرومیت باید به خدا پناه برد ، ثواب آخرت بهشت است ‌محروم از ثواب محروم از بهشت است ،عقاب نیز در پی انجام نافرمانی خدا بر شخص خاطی وارد می گردد . عقاب نوعی عذاب است که مستحق شخص گناهکار است .
عقوبت هم در دنیا صدق وهم در اخرت صدق می کند عقوبت خداوند در آخرت دخول در جهنم است .
ثواب و عقاب در دنیا جهت تربیت نفس است در دعای ابوحمزه ثمالی هم می خوانیم :
الهی لا تودبنی به عقوبتک ؛ خدایا من را با عقوبت خودت تربیت نکن ، تربیت با عقوبت تاوان و هزینه  بسیار دارد.

منبع