شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۳۵ جلسه ۱۶

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 5 إسفند 1402 شماره 4057

جلسه 16
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ …أَوْ أَنْ نَعْضُدَ ظَالِماً، أَوْ نَخْذُلَ مَلْهُوفاً، 
بار خدایا به تو پناه می‌آورم از.. ستمگری را یاری کنم یا ملهوفی را خوار کنم .
در این فراز دو موضوع مهم که باید از بد بودن آن به خداوند متعال پناه برد ، قرار دارد ؛
یکم ؛ ذم نصرت ظالم ؛
در مذموم بودن ظلم عقلا و‌نقلا هیچ جای شک و‌تردیدی نیست ؛ معین ظلم هم حسب روایات همچون ظالم است و راضی به ظلم هم به همین کیفیت است .
ما نه باید ظالم باشیم نه ناصر ظالم ‌ونه راضی به ظلم ظالم .هر گونه قول و فعلی که سبب تقویت جریان ظلم شود خود ظلمی آشکار است دوم : ذم خوار کردن ملهوف ؛ ملهوف مظلومی است که مضطر شده و اندوه و‌حسرت وجود او را گرفته باشد  ؛ خوار و ذلیل کردن ملهوف  به حکم عقل ، روایات و‌تجریه به چند چیز است :
۱.حمایت ظالم ؛
۲.ترک حمایت از مظلوم :
۳. سکوت در برابر ظلم ؛
۴.سرزنش مطلوم ؛

منبع