شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۳۷ جلسه ۱۸

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

چهارشنبه 9 إسفند 1402 شماره 4060

جلسه 18
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ نَعُوذُ بِک أَنْ نَنْطَوِی عَلَی غِشِّ أَحَدٍ،
پناه می برم بخدا از اینکه فکر خیانت به کسی را داشته باشم.
انطوی به نیت و ضمیر می گویند ، غش هم خیانت و‌خدعه و مکر و یک رنگ نبودن است.
غش چنان بد است که عمل را نمی گوید بلکه فکر آن را می گوید و این که نسبت به هر کس مذموم است لذا احدٍ آورده است ، وقتی برای هیچ کس این نوع نیت را داشتن جایز نیست به طریق اولی نیت غش داشتن برای مومن نیز مذموم و دارای اثار سوء دنیوی و اخروی می باشد ، بلکه باید بدانیم یکی از حقوق مسلم ومومن این است که نباید به او خیانت کرد مکر و‌خدعه نمود .
رسول خدا صلی الله علیه و اله فرمودند :: لَیسَ مِنّا مَنْ غَشَّ مُسْلِماً، وَ لَیسَ مِنّا مَنْ خانَ مُسْلِماً...:(بحار / ج ۷۵/ ص ۲۸۴)
امیرالمؤمنین((علیه السلام)) فرمود:
اَلْمُؤْمِنُ لایغُشُّ أخاهُ، وَ لایخُونُهُ، وَ لایخْذُلُهُ، وَ لایتَّهِمُهُ، وَ لایقُولُ لَهُ إنّى بَرىءٌ مِنْک:(ج ۷۴/ص ۲۸۵)
مومن با برادر دینى خدعه نمى کند، به او خیانت نمىورزد، وى را بى یارى نمى گذارد، به او تهمت نمى زند، و از روى برائت و بیزارى نمى جوید.

منبع