شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۲۱ جلسه ۲

شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 14 بهمن 1402 شماره 4041

جلسه 2

بسم الله الرحمن الرحیم

اللَّهُمَّ إِنی أَعُوذُ بِک مِنْ هَیجَانِ الْحِرْصِ، اولین رذیله ای که در این دعا از آن به خداوند پناه برده است هیجان حرص است. این که به عنوان اولین رذیله بیان شده است به این خاطر است که به تعبیر دیگری از امام سجاد علیه السلام که در اصول کافی مجلد دوم آمدت است: حرص اولین گناهی بود که حضرت آدم وحضرت هوا انجام دادند حرص یعنی میل شدید به چیزی و تلاش برای به دست آوردن آن است. حرص به عنوان یک غریزه در وجود انسان نهفته شده است پس هم می‌تواند یک فرصت باشد و‌هم می‌تواند یک تهدید باشد. حرص برای به دست آوردن دنیا یکی از رزائل اخلاقی و یک تهدید برای سقوط انسان از انسانیت است، ولکن حرص برای به دست آوردن آخرت، علم و معنویت یکی از فضائل اخلاقی است و یک فرصت است تا انسان زوتر به کمال برسد. هیجان حرص یعنی تبدیل یک غریزه بالقوه به بالفعل یعنی برای رسیدن به میل خود از هر طریق استفاده کند و دست به هر کاری بزند. در این دعا معنای مذموم حرص مورد نظر است. جایگاه حرص در آیات الهی و روایات معصومین علیهم السلام نشان از اهمیت ویژه آن دارد.حرص از ضعف توحید انسان سرچشمه می‌گیرد والا کسی که خدا را بشناسد زیاده خواه نخواهد بود و مشغول به بایدها و‌نیاید های فرامین الهی می‌گردد، خود و‌خلق را فقیر تر از آن می‌داند که از آنان چیزی بخواهد، اگر کسی از قوه عاقله استفاده کند حرص خود را در طلب معارف الهی بکار می‌گیرد چرا که دنیا قله نیست که بواسطه حرص کسی خیال کند به اوج می‌رسد بلکه پرتگاه است و باعث سقوط می‌گردد.

منبع