شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۳۷ جلسه ۲۵

شرح دعای نوزدهم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 17 آذر 1401 شماره 3718
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ،
و سردی ابر را بر ما شوم و نحس مکن

دومین آفت  که ابر می تواند داشته باشد حسوم بودن آن است در واقع وجود ابر یک فرصت برای مخلوقات است که می تواند تبدیل به تهدید برای زمین و اهلش شود .
طبیعت ِ ابر سرد و‌مبارک است ، سردی اگر به اندازه باشد مفید ،حیات بخش و نجات دهنده است چنانچه در جریان ابراهیم خلیل سلام الله علیه بَرْدًا وَسَلَامًا یعنی سرد ِ سالم و بی آسیب  امده است و  اکر خدای ناکرده در مدار بلا قرار بگیرد سردی ِ آن باعث زیان و اذیت همگان می شود و مبارک آن مبدل به نحس بودن می گردد.
 حسوم در سوره مبارکه حاقه ایه شریفه ۷ امده است:

سَخَّرَهَا عَلَيْهِمْ سَبْعَ لَيَالٍ وَثَمَانِيَةَ أَيَّامٍ حُسُومًا فَتَرَى الْقَوْمَ فِيهَا صَرْعَىٰ كَأَنَّهُمْ أَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِيَةٍ

که خدا آن را هفت شب و هشت روز پی در پی بر آنان مسلط کرد و [اگر آنجا بودی] می دیدی که آنان مانند تنه های پوسیده و پوک درختان خرما روی زمین افتاده [و هلاک شده اند.]

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حُسُوماً أَیْ وَلَاءَ مُتَتَابِعَهًًْ لَیْسَتْ لَهَا فَتْرَهًٌْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حُسُوماً یعنی پی‌درپی و پشت‌سر هم که قطع نمی‌شود.
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۵۱۸ بحرالعرفان، ج۱۶، ص۱۳۹

منبع