شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۰۰ جلسه ۲۰
شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 2 آبان 1401 شماره 3679
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ لَا مُيَسِّرَ لِمَا عَسَّرْتَ
و آنچه را که تو دشوار کردهای، آسان کنندهای برایش نیست؛
دنیا با سختی ها و مشکلات و بلاها آمیخته شده است ولکن گاهی این بستگی ها و دشواری ها که در اثر گناه در قالب افکار ،اقوال و افعال توسط خداوند متعال بر ما وارد می شود وطاقت فرسا می شود و جز خود خداوند کسب قادر بر این کار نیست مگر به فرمان الهی .
در سوره مبارکه طلاق امده:
لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا مَا آتَاهَا ۚ سَيَجْعَلُ اللَّهُ بَعْدَ عُسْرٍ يُسْرًا
خدا هیچ کس را جز به اندازه رزقی که به او عطا کرده است، تکلیف نمی کند. خدا به زودی پس از سختی و تنگنا، فراخی و گشایش قرار می دهد.
از مجموعه آیات متعدد در موضوع یسر مشخص می گردد که آسان نمودن و ایجاد سهولت در کارها در اختیار خداوند است چنانچه انبیا از خداوند طلب نموده اند و او نیز برای انبیا این کار را انجام داده است: «وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ». (سوره اعلی/۸)
«رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي - وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي». (سوره طه/۲۰)
«فَأَمَّا مَنْ أَعْطَىٰ وَاتَّقَىٰ - وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَىٰ - فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَىٰ». (سوره لیل/۵-۷)
افزودن دیدگاه جدید