شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۱۹۱ جلسه ۱۱

شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
پنجشنبه 21 مهر 1401 شماره 3670

بسم الله الرحمن الرحیم

وَ أَنْتَ الْمَفْزَعُ فِي الْمُلِمَّاتِ ،

و در بلاهای سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهی.

 خدایا تو همان کسی هستی که افراد در بلیات و نزول مصائب و شدائد و گرفتاری ها به
تو پناه می برند پناهی بهتر از این نداریم و خدا هم پناه می‌دهد، همه پناه جویندگان را.
« الْمَفْزَعُ » یعنی محل پناه و ملجا  است
  یکی دیگر از اسماء پروردگار این است  « یاْمَفْزَعُ المَلهوفین » خدا کارش پناه دادن است و هر کس که بر اوپناه بیاورد .ملمات جمع ملمه است و آن یعنی نازل شدن امور مشکله ای که انسان را بیچاره کند و فهم دلیل این امر مشکل مشکل دیگری است فلذا چاره ای جز پناه بردن به خدا وجود ندارد.

منبع