شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه _ شماره ۱۸۸ جلسه ۸

شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 18 مهر 1401 شماره 3667

بسم الله الرحمن الرحیم

فَهِيَ بِمَشِيَّتِكَ دُونَ قَوْلِكَ مُؤْتَمِرَةٌ

پس همۀ موجودات به خواست تو، بی آن‌که فرمان کلامی دهی، فرمان برند؛
مشیت به معنای ایجاد کردن شئ  و یا اراده کردن است و از صفات کمال پروردگار است در قرآن تحت عناوین  "شاء" و "أراد" آمده است و این دو کلمه در قرآن کریم پرکاربرد است و این می تواند نشان از اهمیت موضوع باشد ،‌شاء" 227 بار و ماده‌ی "اراده" 147 بار در قرآن آمده است.
توحید ناب یعنی اعتقاد به این باشد که همه چیز تحت فرمان و اراده پروردگار عالم است؛
هر اراده ای اگر تصور شود که در عالم وجود دارد یا خیالی بیش نیست و مجازی است و یا در طول اراده خداوند قادرمتعال است که این عین توحید است.
فهم این نکته هم که اهل بیت
احادیثی چند هم در باب مشیت وارد شده که بسیار قابل تامل است از جمله:

« ان الله خلق الاشیاء بالمشیة وخلق المشیة بنفسها دون مشیة اخری»

خدای عالم، مشیت را مستقیم و بدون واسطه آفرید و بعد خلایق و هستی را به واسطه مشیت آفرید.
فهم این نکته هم که اهل بیت عصمت و طهارت مشیه الله هستند بسیار مهم و کار هر عقل ضعیفی نیست چنانچه از امام صادق سلام الله علیه در مستدرک سفینه امده که فرمودند:
نحن مشیة الله
البته باید دانست نه تنها مشیة الله هستند قدرة الله هم هستند ارادة الله هم هستند اسماء الله و حجاب الله نیز هستند.