خلاصه سخنرانی حجت الاسلام استاد سیّدعباس موسوی مطلق در شب پنجم ماه رمضان - ۲۸ فروردین ۱۴۰۰

بسم الله الرحمن الرحیم
بزرگان عظمت قرآن را به اندازه ی ظرف وجودی خویش درک می کنند.
علامه سید بحرالعلوم در رساله سیروسلوکش می گوید بعضی از بزرگان ایستاده و با ادب قرآن را می خواندند.
این آیه یک بعد از عظمت قرآن را بیان کرده است:
لَوْ أَنْزَلْنَا هَٰذَا الْقُرْآنَ عَلَىٰ جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ ۚ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ؛(1)

اگر این قرآن را بر کوهی نازل می کردیم، قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و از هم پاشیده می دیدی. و این مثل ها را برای مردم می زنیم تا بیندیشند.
قرآن تجلی خداوند است:
در این زمینه امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در نهج البلاغه می‌فرماید: «فَتَجَلَّی لَهُمْ سُبْحَانَهُ فِی کِتَابِهِ مِنْ غَیْرِ أَنْ یَکُونُوا رَأَوْه(2)

 یعنی خداوند متعال در کتابش برای مردم «تجلی» کرده، بدون آنکه بتوانند او را ببینند.
قرآن از هر چیزی افضل است:

 پيامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرمایند:

وَ قَالَ: اَلْقُرْآنُ أَفْضَلُ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ دُونَ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَمَنْ وَقَّرَ اَلْقُرْآنَ فَقَدْ وَقَّرَ اَللَّهَ وَ مَنْ لَمْ يُوَقِّرِ اَلْقُرْآنَ فَقَدِ اِسْتَخَفَّ بِحُرْمَةِ اَللَّهِ وَ حُرْمَةُ اَلْقُرْآنِ عَلَى اَللَّهِ كَحُرْمَةِ اَلْوَالِدِ عَلَى وَلَدِهِ .(3)

 قرآن فاضلترين همه چيز است غير از خداى عز و جلپس هر كه بزرگ دارد قرآن را بزرگ داشته خداى عز و جل را و هر كه بزرگ ندارد قرآن را سبك داشته حرمت خدا را و حرمت قرآن بر خدا چون حرمت پدر است بر فرزند.

امیرالمومنین هم در وصیت نامه اش به قرآن تاکید خاص دارند:

وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْقُرْآنِ لَا يَسْبِقُكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ(4)

خدا را خدا را در باره قرآن، مبادا ديگران در عمل كردن به دستوراتش از شما پيشى گيرند.
در حدیث دیگری داریم هر کس قرآن را ترک کند خداوند او را ترک می کند.

_____________________________________________________________

(1) آیه 21 سوره حشر

(2)  نهج البلاغه، خطبه ۱۴۷

(3) جامع الأخبار / ترجمه خویدکی ;  ج ۱  ص ۱۹۶

(4) نهج البلاغه، نامه ۴۷