خلاصه سخنرانی حجت الاسلام استاد سیّدعباس موسوی مطلق در شب سوم ماه رمضان - ۲۶ فروردین ۱۴۰۰

بسم الله الرحمن الرحیم
در ضیافت الله خداوند به سه وسیله از مهمانان خود پذیرایی می نماید
اولین آن ها برکت است.
برکت به حالتی گفته می شود که شتر سینه خود را به زمین می زند.
هرگاه چیزی در جایی مستقر شود به او برکت گفته می شود آب هم هر وقت در جایی جمع شود به آن برکه می گویند.
در موضوع برکت باید بدانیم اصل برکت از آن خداست:
تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛(1)
همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروایی [همه هستی] به دست اوست و او بر هر کاری تواناست.
 فَتَبَارَكَ اللَّهُ أَحْسَنُ الْخَالِقِينَ؛(2)
 و بابرکت است خدا که نیکوترین آفرینندگان است. 
هر گاه خیرات در جائی مستقر گردد یعنی برکت آن جاست
بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ مشخص می کند که زمین و آسمان محل استقرار برکت است و اگر تقوا پیشه شود برکات به انسان روی می آورد فلذا در قرآن امده:
وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ؛(3)

و چنانچه مردم شهر و دیارها همه ایمان آورده و پرهیزکار می‌شدند همانا ما درهای برکاتی از آسمان و زمین را بر روی آنها می‌گشودیم و لیکن (چون آیات و پیغمبران ما را) تکذیب کردند ما هم آنان را سخت به کیفر کردار زشتشان رسانیدیم.

_______________________________________________________

(1) آیه 1 سوره ملک

(2)  آیه ۱۴سوره مؤمنون

(3) آیه 96 سوره اعراف