شرح دعای ششم صحیفه سجادیه _ شماره ۵۱۱ جلسه ۱۴

شرح دعای ششم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 30 دی 1402 شماره 4030

جلسه 14

 بسم الله الرحمن الرحیم 

وَ شُکرِ النِّعَمِ، وَ اتِّبَاعِ السُّنَنِ، وَ مُجَانَبَةِ الْبِدَعِ،  …و شکر نعمت‌ها و پیروی سنّت‌ها و دوری از بدعت‌ها . ادامه بحث قبل (شرح وظایف و‌تکالیف در شب و روز ) ۳. شکر نعمت ؛ در باب شکر نعمت باید گفت : یکم : نعمت های خداوند غیر قابل شمارش است ان تعدیل نعمة الله لاتحصوها ؛ دوم : باید دانست که از عهده شکر بر نمی آئیم : بنده همان به که زتقصیر خویش عذر به درگاه خدا آورد ورنه سزاوار خداوندیش کس نتواند که بجا آورد  سوم : هر گاه فهمید نمی تواند شکر نعمت را به جا آورد تلاش کند به هر طریق که می تواند و هر مقدار می تواند انجام دهد به قول معروف : آب دریا را اگر نتوان کشید/هم به قدر تشنگی باید چشید. شاکران علائمی دارند از جمله از مردم تشکر می کنند، نعمت را در همان که باید بکار گیرند به کار می گیرند، همیشه خود را به خدا بدهکار می دانند نه طلبکار، شاکران قانع هستند و شاکران صبور هستند. ۴. پیروی از سنت ها ؛ سنت در لغت به معنای راه و روش است ‌ودر اصطلاح ابتدا به قوانین و فرامین الهی گفته میشود فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبْدِیلًا (فاطر: ۴۳). و بیشتر مقصود از سنن یعنی مجموعه ای از اقوال ، افعال و تقریرات رسول خدا صلی الله علیه و اره و سلم است. ۵. دوری از بدعت ها؛ بدعت چنانچه از آیات الهی استنباط می شود به پدیده ای گفته می شود که سابقه ای نداشته و اکنون به وجود آمده باشد گفته می شود و در اصطلاح بدعت به ورود هر مطلبی به اسم دین که سابقه ای در قرآن و‌سنت نداشته می گویند. بدعت از گناهان کبیره است ، بدعت گزار ملعون است و دوری از بدعت و‌ بدعتگزار  لازم است. متاسفانه بعضی از فرق در اسلام چنان بدعت هایی گذاشتند که حتی بعضی از این بدعت ها را امیرالمومنین سلام الله علیه نیز بخاطر عدم همراهی و مستعد نبودن جامعه نشد که در دوران خلافت ظاهری آن را حذف کند. اهمیت موضوع بدعت در طول تاریخ سبب شد که بسیاری از بزرگان تالیفاتی مستقل در موضوع بدعت داشته باشند.

منبع