دستورالعملی از آیت الله العظمی میرزای نائینی

شخصی طی مرقومه‌ای از مرحوم محقق نائینی (۱۲۷۶_۱۳۵۵ هـ.ق) رضوان الله علیه سؤال نمود که برای رفع حوائج به ادعیه و اذکار از کتب ادعیه و یا از افراد صاحب تجربه از متدینین رجوع می‌کند ولی گاهی حاجتش روا می‌شود و گاهی ظاهرا اثری نمی‌بیند. لذا از مرحوم نائینی تقاضا می‌کند تا دعایی به او توصیه کنند.

محقق نائینی در پاسخ می‌فرمایند:

من به تو اجازه می‌دهم تا به آنچه در «کتاب‌های مکارم الاخلاق» و «مصباح» آمده عمل کنی، اما درباره‌ی آنچه از ادعیه که در السنه‌ی مردم است، چون نمی‌دانم از کجا نشأت گرفته، نظری ندارم، اما اینکه گفتی گاهی اوقات ادعیه اثر دارد و گاهی ندارد، این از اموری است که جز خدا و راسخان در علم (اهل بیت) کسی از آن آگاه نیست و من در همه‌ی حاجات دنیوی و اخروی بالاتر از زیارت عاشورا سراغ ندارم.

…وأمّا ما ذكرته من ترتّب الأثر تارة وعدمه أخرى فذلك ممّا لا يعلم سرّه إلا الله والراسخون في العلم وإنّي لا أرى أفضل من زيارة عاشوراء لأيّ حاجة دنيوية أو أخروية. والله العالم