شرح دعای دوم صحیفه سجادیه _ شماره ۴۵۵ جلسه ۷

شرح دعای دوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

شنبه 20 آبان 1402 شماره 3971

جلسه 7

بسم الله الرحمن الرحیم

و أَقْصَی الْأَدْنَینَ عَلَی جُحُودِهِمْ وَ قَرَّبَ الْأَقْصَینَ عَلَی اسْتِجَابَتِهِمْ لَک، وَ وَالَی فِیک الْأَبْعَدِینَ وَ عَادَی فِیک الْأَقْرَبِینَ.و دورترین مردم را به‌ خاطر قبول دین تو به خود نزدیک فرمود، و محض‏ تو با دورترین مردم دوستی کرد، و با نزدیکترین آنان دشمنی نمود.ملاک و‌معیار حقیقی در همه چیز باید خدا باشد. رسول الله صلی الله علیه واله دورترین افراد را از جهت نسب، حسب و جغرافیا به خاطر خدا به خود نزدیک ساخت فی المثل سلمان از جهت جغرافیا دور است ولی منا اهل البیت می‌شود بلال جبشی و امثالهم نیز بسیارند و بالعکس نزدیکان از جهت نسبی و مکانی به خاطر دشمنی با خدا از رسول خدا دور شدند از عموهای پیامبر تا سایر نزدیکان سایر انبیا نیز چنین بودند همسر حضرت لوط به ظاهر نزدیکترین فرو به او بود و در باطن دورترین و یا پسر حضرت نوح. چه زیبا گفته شاعر: گر در یمنی چو با منی پیش منی ور پیش منی چو بی منی در یمنی.

منبع