شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۷۳ جلسه ۵۷

شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

یکشنبه 18 تیر 1402 شماره 3875   

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَک بِک ؛
و چه سعادتمند است کسی که حرمتت را به واسطه خودت رعایت نمود ؛
در این عبارت چند نکته است :
۱.ماه رمضان چنان قدرتی دارد که باعث سعید شدن می شود  ؛ سعید مقابل شقی است ، مرحوم  علامه طباطبائی فرموده : سعادت و شقاوت مقابل یکدیگرند؛ سعادت هر چیزى، عبارت است از رسیدن به خیر وجود مناسب با آن؛ تا به وسیله‌ی آن، کمال خود را دریافته، و در نتیجه لذت ببرد. سعادت در مورد انسان -که موجودى مرکب از روح و بدن است - عبارت است از رسیدن به خیرات جسمانى و روحانى، و متنعم شدن به آن. بنابراین شقاوت انسان عبارت است از نداشتن خیرات جسمانی و روحانی و محرومیت از آن.(المیزان ، ج ۱۱ ، ص ۲۲)
۲. ماه رمضان دارای حرمت است و این حرمت ذاتی است و باید حفظ گردد و حفظ ماه رمضان به روزه گرفتن در این ماه است و اگر روزه منع دارد به همان تکلیف عمل کردن یعنی حرمت نکه داشتن ؛ اگر در این ماه گناه ترک گردد و عباداتی چون تلاوت قرآن و صدقه و دعا ومناجات صورت گیرد بخشی از حرمت ماه مبارک رمضان صورت گرفته است .

منبع