شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۶۷ جلسه ۵۱
شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
چهارشنبه 7 تیر 1402 شماره 3867
بسم الله الرحمن الرحیم
السَّلَامُ عَلَیک مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرَّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَّ.
سلام بر توای همدمی که چون رو کنی ما را مونس شاد کنندهای، و چون سپری شوی وحشت آور و دردناکی.
نکات مهم این فراز :
۱.ماه رمضان ماه عاشقی است و فراق ووصال در این ماه چشیده می شود .
۲. ماه رمضانی ماه شادی و انس و الفت کرفتن با خداوند است .
۳. دلیل شادی حقیقی انس با خداوند و معنویات است .
۴. کسی حیات ماه مبارک رمضان را درک می کند که آمدن و رفتن او را درک کند یعنی از آمدنش خوشحال و از رفتنش اندوهگین شود .
۵. مقبل یعنی اقبال کننده پس باید بدانیم رو آوردن ماه رمضان به بندگان از شوق است پس باید با شوق و اشتیاق نیز با این ماه عزیز برخورد کرد و شاید سرّ استقبال از این ماه نیز در همین راستا باشد .
۶. رفتن ماه رمضان وحشت خوانده شده است از جمله دلائل بوجود آمدن این وحشت آزاد شدن شیاطین از غل وزنجیر است.
افزودن دیدگاه جدید