شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۴۹ جلسه ۳۳
شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
بسم الله الرحمن الرحیم
، وَ فَرَضْتَ فِیهِ مِنَ الصِّیامِ،
و روزه گرفتن را در آن واجب فرمودی .
بعضی علما معتقدند فریضه یعنی آنچه وجوب آن در قرآن ثابت شده باشد بعضی از علما علاوه بر قرآن سنت را نیز اضافه کرده اند ولکن به نظر می رسد فریضه یعنی آنچه شارع مقدس یعنی خداوند در قرآن و رسول الله و اهل بیت سلام الله علیهم اجمعین آن را واجب فرموده باشند فریضه گفته می شود و روزه از آن جمله است که وجوب آن از زمان حضرت آدم علیه السلام بوده است چنانچه در روایت آمده است :
«إِنَّ آدَمَ ع لَمَّا أَکَلَ مِنَ الشَّجَرَةِ بَقِیَ فِی بَطْنِهِ ثَلَاثِینَ یَوْماً فَفَرَضَ اللَّهُ عَلَى ذُرِّیَّتِهِ ثَلَاثِینَ یَوْماً الْجُوعَ وَ الْعَطَشَ وَ الَّذِی یَأْکُلُونَهُ بِاللَّیْلِ تَفَضُّلٌ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَیْهِمْ وَ کَذَلِکَ کَانَ عَلَى آدَمَ علیه السلام ...»؛ هنگامی که حضرت آدم(علیه السلام )از میوه درخت ممنوعه خورد، آن میوه سی روز در شکمش باقی ماند. پس از آن بود که خداوند بر حضرت آدم و نسل او سی روز گرسنگی و تشنگی را واجب نمود. و اگر در شب چیزی میخورند تفضلی است از جانب پروردگار.
من لا یحضر الفقیه، محقق، مصحح، غفارى، على اکبر، ج ۲.ص ۷۴دفتر انتشارات اسلامى، قم، چاپ دوم .
افزودن دیدگاه جدید