شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۳۹ جلسه ۲۳

شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
شنبه 30 اردیبهشت 1402 شماره 3835

بسم الله الرحمن الرحیم
فَذَكَرُوكَ بِمَنِّكَ ، وَ شَكَرُوكَ بِفَضْلِكَ ، وَ دَعَوْكَ بِأَمْرِكَ ، وَ تَصَدَّقُوا لَكَ طَلَباً لِمَزِيدِكَ ، وَ فِيهَا كَانَتْ نَجَاتُهُمْ مِنْ غَضَبِكَ ، وَ فَوْزُهُمْ بِرِضَاكَ .
بندگان واقعی‌ات، به خاطر نعمتت تو را یاد کردند؛ و به سبب احسانت، به شکرگزاری‌ات برخاستند و به فرمانت، تو را خواندند؛ و برای گرفتن عطای افزونت، صدقه دادند؛ نجاتشان از خشمت و کامیابی‌شان به خشنودی‌ات در این امور بود.
در این فراز رازی مهم در باب نجات از غصب خداوند م نیل به مقام رضا که از مقامات بلند عارفان است را بیان فرموده است :
۱.نعمت ها باید سبب یاد خدا باشد .
۲. احسان خدا شکر گذاری لازم دارد .
۳. لبیک به فرمان های الهی واجب است کسی که خداوند را در عمل لبیک گوید خداوند نیز او را لبیک خواهد گفت هر کس برای خدا باشد خدا برای اوست ؛ من کان لله کان الله له .

۴. یک راز مهم صدقه افزایش و زیاد شدن است ، با صدقه مال زیاد می شود ، عمر زیاد می شود ، اولاد صالح زیاد می شود و آثار متعدد دیگر که در روایات امده است .

منبع