شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۳۷ جلسه ۲۱
شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 25 اردیبهشت 1402 شماره 3832
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ أَنْتَ الَّذِي دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِكَ مِنْ غَيْبِكَ وَ تَرْغِيبِكَ الَّذِي فِيهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِكْهُ أَبْصَارُهُمْ ، وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ ، وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ ، فَقُلْتَ ﴿اذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ ، وَ اشْكُرُوا لِي وَ لَا تَكْفُرُونِ﴾ وَ قُلْتَ ﴿لئن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ ، وَ لَئِنْ كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ﴾.
و تویی که با گفتارت از غیب خود و تشویقت که بهرۀ آن‌ها در آن است، به اموری راهنمایی کردی که اگر آن امور را از ایشان می‌پوشاندی، دیدگانشان آن‌ها را درک نمی‌کرد و گوش‌هایشان فرا نمی‌گرفت و اندیشه و فکرشان به آن‌ها نمی‌رسید. پس گفتی: «مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم و مرا سپاس‌گزارید و کفران نکنید.» و فرمودی: «اگر شکر کنید، بر شما افزون می‌کنم؛ و اگر ناسپاسی کنید، محققاً عذاب من سخت است».
در فراز های قبلی سخن از لطف و عطایا و مواهب خداوند بود که از جمله آنان عالم غیب بود که آشنا کردن با عالم غیب در اختیار اوست و هر کس را بخواهد با آن آشنا کند و دیگر آن که هدایت و رغبت بخشی و تشویق به اموری که بهره مندی آنان در آن است.
یکی از نکات مهم در این فراز قدرت درک چشم ،گوش و فکر است که اگر خدا عنایت کنند این سه عضو سه باند صعود انسان هستند و‌حقایق مهمی از عالم با آنهادرک خواهد شد .
سپس حضرت علی بن الحسین علیه السلام ششمین و هفتمین استشهاد قرآنی خویش را بیان می کند که عبارتند از : ذکر و‌مهمترین اثر آن که یاد نمودن خداوند است ،حمد الهی ،کفر نورزدین
و اثر شکر در زیاد شدن ظرف وجودی انسان و نعمت های خداوند بر آنان و همچنین تهدید به عذاب های الهی .
افزودن دیدگاه جدید