شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۳۳ جلسه ۱۷
شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
چهارشنبه 20 اردیبهشت 1402 شماره 3828
بسم الله الرحمن الرحیم
فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِكَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِيلِ ؛
پس بهانه و عذر کسی که پس از گشوده شدن در و اقامۀ راهنما، از ورود به عرصهگاه بخششت غفلت کند چیست؟خلاصه ی این فراز از دعای عظیم الشان این است که با این همه آیات رحمت الهی و مفتوح بودن باب توبه تعجب است کسی جهنم برود .
عذر و بهانه ای برای احدی باقی نمی ماند اگر مورد مغفرت الهی قرار نگیرد چرا که :
خداوند قبول کننده توبه بندگان است :
أَنَّ اللهَ هُوَ یَقبَلُ التَّوبَةَ عَن عِبادِهِ ؛
خداوند امرزنده همه گناهان است و از جمله آیات امید بخش الهی این است :
قُل یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلیَ أَنْفُسِهِم لاتَقنَطُوا مِن رَحمَةِ اللهِ إِنَّ اللهَ یَغفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعاً إِنَّهُ هُوَ الغَفُورُ الرَّحِیمُ وَ أَنِیبُوا إِلی رَبِّکُم وَ أَسلِمُوا لَهُ مِن قَبلِ أن یَأتِیَکُم العَذابُ ثُمَّ لاتُنصَرُونَ؛ «بگو ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، به درستی که خداوند بخشنده مهربان است. و به درگاه پروردگارتان باز گردید و در برابر او تسلیم شوید، پیش از آنکه عذاب به سراغ شما آید، سپس از سوی هیچ کس یاری نشوید. »
افزودن دیدگاه جدید