شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۲۵ جلسه ۹

شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 11 اردیبهشت 1402 شماره 3820

بسم الله الرحمن الرحیم
 تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ ،
پرده می‌پوشی بر کسی که اگر می‌خواستی رسوایش می‌کردی؛
از جمله صفات خداوند ستاریت اوست  که ضامن حیات اجتماعی بشر است چرا که اگر مردم از تمام اقوال ،افعال و گفتار همدیگر خبر می داشتند سنگ روی سنگ بند نمی شد .
ستاریت خداوند متعال مراتبی دارد و فقط در پوشاندن عیوب نیست بلکه بسیاری از امور ما صلاح ما در پوشیده ماندن است ،با این حال از مراتب ستاریت خداوند ستارالعیوب بودن اوست.
خداوند در اوج قدرت می پوشاند در حالی که می توانست در این دنیا رسوا و مفتضح می کرد نه تنها در این دنیا چنین نکرده بلکه تقاضا این است که در قیامت نیز چنین نکند فَلا تَفْضَحْنِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ ؛
چون او خیرالساترین است چنین توقعی از او می رود و البته ستاریت خداوند نباید سبب غرور گردد. 

امیرالمومنین در حکمت ۲۹ نهج البلاغه می فرماید :
الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ، حَتّى‏ كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ ؛
از نافرمانی پروردگار] برحذر باش، به خدا سوگند که او هر آینه [گناهان را چنان] پنهان کرده که گویا [آنها را] آمرزیده است.

منبع