شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۲۳ جلسه ۷

شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
 یکشنبه 10 اردیبهشت 1402 شماره 3819

بسم الله الرحمن الرحیم
تَشْکرُ مَنْ شَکرَک وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُکرَک،
آن که تو را شکر کند شکرش کنی، در صورتی که خودت آن شکر را به او الهام فرمودی،
سه نکته در این فراز قابل اهمیت است :
اول : شکر بندگان برای خدا ؛
دوم : شکر خدا از بندگان ؛ که در این جا به معنای پاداش و حزاء است و وقتی خداوند از کسی تشکر کند یعنی او را در جمیع جهات بزرگ می کند ؛
سوم ؛ الهام شکر ؛ 
بعضی از امور تحت عنوان الهام آمده است از جمله :
دعای ابوحمزه ثمالی : أَلْهِمْنِی الْخَیرَ ؛
مناجات شعبانیه : الهمنی ولها بذکرک ؛
 دعای بیستم صحیفه سجادیه : وَ أَلْهِمْنِی التَّقْوَی،
در حدیث نبوی : اللَّهُمَّ ألْهِمْني رُشْدِي، 

و‌ همچنین موارد دیگر، و در این دعا نیز الهام شکر از خداوند متعال از جانب ذات مقدس خودش طلب شده است .
الهام در اصطلاح معارفی یعنی هر چیزی را که خداوند مستقیم یا به واسطه فرشته در دل انسان بیندازد را الهام گویند که مرتبه ای از مراتب وحی هم به آن گفته می شود.

منبع