شرح دعای سوم صحیفه سجادیه _ شماره ۲۹۹ جلسه ۳۵

شرح دعای سوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 22 اسفند 1401 شماره 3794

بسم الله الرحمن الرحیم
وَ رُسُلِک مِنَ الْمَلَائِکةِ إِلَی أَهْلِ الْأَرْضِ بِمَکرُوهِ مَا ینْزِلُ مِنَ الْبَلَاءِ وَ مَحْبُوبِ الرَّخَاءِ .
 و بر فرشتگانی که به‏ سوی اهل زمین گسیل می‏‌شوند و گرفتاری ناخوشایند و گشایش خوشایند برای آنان می‏‌آورند.

این طبقه از فرشتگان رسولان الهی از آسمان و عالم بالا برای اهل زمین هستند
یک ماموریت آنان نازل کردن بلا به مفهوم گرفتاری  ‌مصیبت که گاه فلسفه ی آن آزمایش می باشد بر زمینیان است .
علت نزول بلا گناهان اهل زمین است
چنانچه در دعای کمیل آمرزش گناهانی را از خداوند می خواهیم که باعث نزول بلا شده اند ؛ اَللّهُمَّ اغْفِرْ لِيَ الذُّنُوبَ الَّتِي تُنْزِلُ الْبَلاَءَ .
و اما این که چه گناهانی باعث نزول بلا می شوند خود بحث دیگری است که در روایات به آن پرداخته شده است از جمله آنان ترک امر به معروف ‌ونهی از منکر است .
وماموریت دوم این فرشتگان آوردن گشایش و خیرات برای اهل زمین است که   این رحمت ها نیز به جهات مختلف از جمله طاعت خداوند متعال که مهرورزی لسانی و عملی مردم با یکدیگر از جمله آنان است .
و‌نکته ی مهم دیگر این است که با توجه به نازل شدن بلا و رحمت از عالم بالا باید تمام توجه به خدا باشد و‌معتقد به توحید افعالی بود .چون خداوند ضار و‌ نافع ،قابض و باسط  است پس :
گر رنج پیش آید و گر راحت ای حکیم
نسبت مکن به غیر که این ها خدا کند

منبع