رؤیای مرحوم پروفسور فلاطوری

رؤیای مرحوم پروفسور فلاطوری

 به مناسبت سوم صفر سالروز ارتحال عارف کامل مرحوم آیت الله العظمی میرزا محمدعلی شاه آبادی

 مرحوم آیت الله حاج شیخ نصرالله شاه آبادی:
 
مرحوم آقای فلاطوری از علاقه‌مندان مرحوم پدر، شاید یک روز بعد از وفات ایشان خوابی دید. آقای فلاطوری اینگونه نقل می‌کرد: در عالم رویا دیدم آیةالله شاه‌آبادی نزدیک مدرسه حاج ابوالفتح کنار میدان شاه (میدان قیام فعلی) تنها قدم می‌زنند و می‌روند. یادم هم بود که ایشان وفات کرده‌اند و می‌خواستم از ایشان سؤالاتی بپرسم. در ذهنم بود که می‌گویند اگر انگشت شصت مرده را بگیری جواب می‌دهد. اما خجالت می‌کشیدم و جرأت این که انگشت شصت ایشان را بگیرم نداشتم. در همین حال خود ایشان متوجه شدند و یک مرتبه به من فرمودند: آقا جواد چه می‌خواهی؟ اگر سؤالی داری بپرس.

 به ایشان عرض کردم: می‌خواستم از شما بپرسم که انتقالتان از این عالم، چگونه محقق شد؟ ایشان فرمودند: «همین قدر که سرم را بر زمین گذاشتم، یک تکان خورد و جابه جا شدم».
 
سپس عرض کردم: شما در بیاناتتان می‌فرموید که اولین منزل برای روح آن است که آن را نزد حق تعالی می‌برند و خداوند یا به رحمت تجلی می‌کند و یا به غضب؛ برای شما چطور بود؟ فرمودند: تَجَلّی علیَّ بالرحمة و الغفران؛

سپس عرض کردم: آقا! شما در بالای منبر می‌فرمودید: وقتی آیه "إِنَّكَ مَيِّتٌ وَ إِنَّهُمْ مَيِّتُون‏" نازل شد، پیغمبر (ص) آنقدر گریه کردند که شانه هایشان می‌لرزید. اصحاب سؤال کردند: یا رسول الله! شما چرا این قدر گریه می‌کنید؟! غفر الله ما تقدّم من ذنبک و ما تأخّر. شما که گناه ندارید. حضرت فرمودند: فأین هول المطّلع؟  همچنین شما می‌فرمودید: «آن وقت که آدم در مقابل خدای بزرگ واقع می‌شود نفس حضور شخص در مقابل مولا امر مشکلی هست».  شما این را می‌فرمودید؛ آن وقت چه طور می‌فرمایید که بعد از مرگ، خوب بوده است؟ مرحوم آقا فرمودند: «خود پیامبر (ص) هم هول مطّلع نداشت».

منبع :حدیث_نصر