خلاصه سخنرانی حجت الاسلام سیدعباس موسوی مطلق در روز چهارم محرم ۹۹ - امین الزهرا(س)

بسم الله الرحمن الرحیم
پس از صد سال از حکومت آل بویه ترکان سلجوقی روی کار آمدند، مذهب سلجوقیان سنی حنفی بود، بعد از سلطان محمود، شیعیان دچار سختی و گرفتاری شدند، بقدری بر شیعیان فشار آمد که آنها را در ردیف گبران و ترسایان  قرار داده بودند، شیعیان ترجیح می دادند که خودشان را  از ترس حفظ جانشان سنی معرفی کنند تا اینکه خودشان را شیعه بخوانند.
در دوران سلجوقیان جنگهای فراوانی  رخ داد، کشته های بسیاری ما دادیم.
یک نمونه قتل عام سال 407 در افریقاست، یک نمونه دیگر در سال 443 در محله کرخ بغداد، که بعضی از شیعیان تابلوهای بزرگی را نصب کرده بودند به این عنوان: محمد وعلی خیر البشر... ، این به اهل سنت برخورد و انها حمله کردند و کشت و کشتاری شد، به کاظمین هم حمله کردند و جسارت های فراوانی صورت گرفت.
در قرن پنجم و ششم علاقه اهل سنت به شیعه و ائین های شیعه بیشتر شد و بوجود امد، عامه اهل سنت علاقه پیدا کردند، رفتار و کردار شیعیان، دیدن عالمان بزرگ شیعه  و افراطی گری که در بین خود اهل سنت بود باعث این شد که، مردم اهل سنت به تشییع علاقه مند شوند.
لذا اواخر حکومت سلجوقیان مناقب خوانی رسم شد، یعنی اوج گرفت، مناقب خوانی در دوره ال بویه اغاز شده بود،یک عده ای  به عنوان منقبت خوانی اهل بیت می امدند در کوچه و بازار و مناقب را می خواندند،که به اینها مناقبی می گفتند، البته اهل سنت هم کسانی را گماشتند بعنوان فضائل خوانی، انها هم می امدند و فضائل خلفا را می گفتند و به آنها فضائلی می گفتند.
مقتل نویسی در همین دوران سلجوقیان  اوج پیدا کرد، بالاخره شیعیان دیدند انها در حال مبارزه هستند تا ائین ها و نمادها را از بین ببرند و شروع به فعالیت های نمودند از جمله   رو اوردند به مقتل نویسی که اخبار مهمترین واقعه ی تشییع بعد از غدیر محفوظ بماند، در همین ایام است که شاعرانی پیدا می شوند و اشعار بلندی را می سرایند و همچنین در باب مرثیه مثل سنائی غزنوی، قوامی رازی، ظهیری فاریابی، جمال الدین عبدالرزاق.
دلیل مهم اینکه شیعیان در زمان سلجوقیان انقدر اذیت شدند و اینقدر مبارزه می شد، درست است که حاکمان اهل سنت بودند ولی نواصب در قدرت بودند، ناصبیان نفوذ در دستگاه  سلجوقیان داشتند و همین ناصبی ها که مدل امروزیش همین وهابیت و داعش است، انها ذی نفوذ در دستگاه اهل سنت بودند وإلا خود اهل سنت به خودی خود انچنان مشکلات سنگینی را برای شیعیان بوجود نمی اوردند، اما وقتی ناصبی ها سر کار می امدند یا نفوذ پیدا می کردند اینچنین وقایع تلخی چون کشتار و غارت صورت میگرفت .