ملاقات حجت الاسلام موسوی مطلق با آیت الله غروی تبریزی

بسم الله الرحمن الرحیم
سال ۱۳۷۷ به همراه  حضرت استاد آیت الله شوشتری به ملاقات عالم عارف مرحوم آیت الله حاج شیخ ابوالقاسم غروی تبریزی در خیابان شهدا (صفائیه )قم رفتیم، در مسیر رفتن استاد به حقیر فرمودند:
ایشان فوق العاده انسان بزرگی است و در وادی اذکار خیلی قوی است ودر علوم غریبه هم تبحر دارد پدرشان هم از عارفان بزرگ بوده است،اگر خواست به شما طی الارض بدهد قبول کن و نگویی نمیخواهم.
بنده در پاسخ استاد مطالبی عرض کردم از آن جمله بیتی از جناب خواجه خواندم
یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
صحبت دولت ان مونس جان ما را بس
آثار بهجت در چهره ی استاد مشاهده شد.
تشرف به محضر ان مرحوم حاصل شد و مطالبی پس از تعارفات معمول گذشت از جمله:
فرمودند:
ذاکر بودن مراتبی دارد و هر مرتبه اثری دارد ذکر لسانی یک مقام است و بسیار حائز اهمیت می باشد،اگر کسی در این مقام موفق باشد در ذکر قلبی بهره ی بیشتری خواهد داشت.
حضرت استاد شوشتری به ایشان گفتند جریان طی الارض مرحوم والدشان(مرحوم ایت الله شیخ هدایت الله غروی ) را برای حقیر بیان کند،
فرمودند:
یک شب پدر مهمان ما بود بعد بدون مقدمه گفتند باید بروم تبریز عرض کردم فردا بلیط خواهم گرفت ،گفتند فردا صبح با برخی از مردم قرار دارم ،اصرار ما نتیجه نداد ایشان رفتند و من کمتر از نیم ساعت بعد به منزل والد در تبریز تماس گرفتم که خود ایشان گوشی را برداشت.
ذکر خیر استادانش به میان امد از امام خمینی با یک عظمت فوق العاده یاد کرد و اذعان داشت درک مقام امام خیلی دشوار است.
از لطافت و عمیق بودن مرحوم علامه طباطبائی یاد کردند و فرمودند مرحوم علامه در همه علوم متبحر بود از جلسات تفسیر قرآن و فلسفه و شرح حافظ با یک حلواتی یاد کرد و فرمودند بنده طبع شعرم در جلسات مرحوم علامه باز شد.
از استاد دیگرش مرحوم ایت الله الهی طباطبایی یاد کردند و با حسرت فرمودند یعنی اینها در خاک ارمیده اند و بعد گفتند:این دو برادر دو روی یک سکه بودند.
فرمودند تمام اساتید ما و هر کس به هر جا رسیده از توجه امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف و اجداد طاهرینش رسیده است
الغرض ان روز بسیار روز فوق العاده ای بود و فرمودند این آقای شوشتری معنویت مجسم است.
به برکت این ملاقات باب آشنایی باز شد و گاهی توفیق شد در روضه هفتگی ایشان که چند نفر شرکت میکردند تشرف حاصل شد.