بهترین تشکر از خدا

عرض می کنم:

خشنودی، رضایت و خوشحالی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف، کلید و راه رضایت و خوشحالی خداوند و به استناد بعضی از روایات، رضایت امام نتیجه اش همنشینی با پیامبر عظیم الشأن صلی الله علیه و آله و سلم در بهشت است.

(ر ک: بحارالانوار، ج 52، ص 123، ح 8)

اگر اهل عبادت هم باشی، نماز و روزه، بخوانی و بگیری و سایر اعمال را انجام بدهی ولی امام زمان راضی نباشد، اثر که ندارد هیچ، بلکه سبب نفرین و لعن امام هم می شود نظیر جریان احمد بن هلال...

احمد بن هلال کرخی یا بغدادی و یا عبرتائی در سال 180 ق در «عبرتا» که روستائی بزرگ و از نواحی نهروان بین واسط و بغداد بوده است متولد و در سال 267 ق از دنیا رفت.

(رجال نجاشی، ج 1، ص 218)

وی قبل از انحرافش از شخصیت والایی برخوردار بود و عالمی برجسته و عارفی متقی محسوب می شده است، او از عصر امام رضا علیه السلام بوده تا هفت سال از شروع زمان غیبت صغری و عبارات بعضی از علمای رجال دلالت بر مقام والای او دارد. نجاشی در رجال خودش می گوید:

او «صالح الروایه» است و دو کتاب برای او ذکر کرده است، کتاب «یوم و لیله» و «نوادر».

 ((رجال نجاشی، ج 1، ص 218

احمد بن هلال پنجاه و چهار بار به حج رفته است و بیست نوبت از آن را با پای پیاده حج نموده است.

(اختیار المعرفة الرجال، ج 2، ص 116)

حضرت عسگری علیه السلام  او را بسیار نکوهش کرد و در موردش فرمود:

«از این صوفی ریا کار و بازیگر پروا کنید.»

( رجال کشی، محمد بن عمر کشی، ص 535)

او تا زمان نیابت جناب محمد بن عثمان زیست و با سماجت بسیار، سفارت آنجناب را انکار کرد. توقیع مبارکی از جانب حضرت مهدی علیه السلام در مورد لعن و نفرین بر او و لزوم اظهار بیزاری از کارهایش صدور یافته است.

(کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص 353)

شیعیان پس از عزل، او را ملعون دانسته و از وی دوری جستند. پس از مرگ وی توقیعی از طرف ولی عصر علیه السلام به دست حسین بن روح به شرح ذیل صادر شد:

«خدا از فرزند هلال نگذرد که بدون اجازه و رضايت ما در کار ما مداخله و تنها به ميل خود عمل مي‏‌کرد تا آنکه پروردگار با نفرین ما زندگی‌‏اش را به انجام رساند. ما در زمان حياتش نيز انحرافش را به خواص شيعيان خود اعلام کرديم. هیچ یک از شیعیان ما معذور نیست در آنچه افراد مورد اعتماد از ما نقل می‌کنند، تردید کند؛ زیرا می‌دانند ما اسرار خود را با آنان می‌گوییم. »

 رجال کشی، محمد بن عمر کشی، ص 536) )

آن حضرت در توقیعی دیگر فرمود:

«ابن هلال، ایمان خود را پایدار نداشت و با آن که مدت طولانی خدمت کرد، به دست خود ایمانش را به کفر دگرگون ساخت و خدا نیز او را کیفر داد.»

 رجال کشی، محمد بن عمر کشی، ص 535 - کتاب الغیبه، شیخ طوسی، ص 353)  

_____________________________________________________

کتاب آن روی سکه تالیف استاد سیّدعباس موسوی مطلق - صفحه 36