برای کی درس اخلاق بگذارم
یکی از مراجع فعلی می فرمودند:
که در سابق طلبه های سیوطی خوان هم چشمشان باز بود، سیوطی یعنی پایه دوم را می خواندند، همه اینها اهل مکاشفه بودند، عامه مردم هم خیلی ها این چنین بودند، حالا چطور؟
یک مقداری باید ضعف و سستی و کسالت را از خودمان دور کنیم، با همت، با استقامت، با نشست و برخاست با اهلش.
حاج آقای انصاری همدانی* می فرمودند: یک وقت به حاج آقای بهجت عرض کردم که آقا شما چرا درس اخلاق نمی گویید؟
درس اخلاق لسانی و عمومی، و الا خوب این ها حرکاتشان، سکناتشان، عملا درس اخلاق هست، ایشان گفته بود من هم همین حرف را به استادمان آقا سید علی آقای قاضی عرض کردم، آقای قاضی فرموده بودند که بروید مسجد کوفه ببینید شب چه می بینید و برگردید.
میگوید ما رفتیم دیدیم خوب بله، طبیعی هم بود، سابقا هم دیده بودیم، اما حالا باید برایشان گزارش می بردیم، می گوید قریب مثلا هفتاد نفر از آقایان ماندند در حال نماز شب در قنوت نماز شبشان دعای ابوحمزه ثمالی را می خواندند!!
بعد آمدم و گفت چه دیدی؟
گفتم آقا دیشب رفتیم، حدود شصت هفتاد نفر، آن جمعیت آن روز هم خیلی بوده است، مشغول به نماز و تهجد و دعای ابوحمزه در قنوت نمازهایشان و دعاهای طولانی!
فرمود چند جوان بین این ها دیدی؟
گفتم آقا خیلی کم بود، بعد فرمودند:
برای کی درس اخلاق؟
در زمان ما شما بروید ببینید پیرمردی هست تا چه برسد به جوانش.
البته الحمدلله شوق و رغبت خوبی آمده به سمت مسائل معنوی، به سمت مسائل عرفانی، اما باید عمق پیدا بکند. شوق خیلی خوب است، شما اعتکاف ها را ببینید، در این سال های اخیر چقدر پر رونق شده است، الحمدلله این خودش یک علامتی است، یک نشانه ای از پیشرفت است. اما باید خیلی عمیق تر از این حرف ها باشد.
گفته بود برای کی درس اخلاق بگذارم؟
یک مقداری باید در راه مقاومت به خرج داد، زود انسان خسته نشود، راه هم خیلی پیچ و خم دارد، می آید و مشکلات هم فراوان است، اما:
اوحدی شصت سال سختی دید
تا شبی روی نیک بختی دید
______________________________________________
* استاد محمد تقی انصاری همدانی
شرح مكاتيب عارفان؛تاليف استاد سیّدعباس موسوى مطلق ،ص 141
افزودن دیدگاه جدید