دعاهای ائمه ی ما، سخت مظلوم است

حضرت آیت الله سیّدعزالدین زنجانی:
روایات وارد شده (از اهل بیت علیهم السلام) مضامین عالی فلسفه و عرفان را دارند. گاهی فکر می کنم چقدر مطلوب بود که تمام فلسفه و عرفان را از روایات استخراج می کردند.
یک بار به آیت الله سید محمد حسین حسینی تهرانی عرض کردم:
برهان صدّیقین در ادعیه ی ماست. ایشان تعجب کرد. گفتم:
در مصباح المتهجد، ادعیه ی روز جمعه زیاد است و تقریبا ثلث مفاتیح می شود. دعایی بعد از نماز های وارد شده در روز جمعه است:
«یَا مَنْ هَدَانِی إِلَیْهِ وَ دَلَّنِی عَلَیْهِ حَقِیقَةُ الْوُجُودِ.» که لفظ حقیقت وجود دارد.
یا در تسبیح بعد از نماز حضرت صدّیقه طاهره سلام الله علیها می خوانیم:
«سبحان من لیس البهجه و الجمال» آیا غیر از آن حقیقتی است که حکما تعبیر به اراده و مشیت ذاتی دارند. «أجلّ مبتهج ٍ بشیء هو الأولُ بذاته لأنه» و نظیر این برای متتّبع، مخفی نیست.
اگر این معارف استخراج شود و به دست بیاید، دگرگونی ژرفی پدید می آید، لکن با کمال تأسف، این معارف به خصوص ادعیه، در گوشه ی کتاب ها مخفی مانده است، خداوند، مرحوم شهید دکتر باهنر را رحمت کند، انسان آگاهی بود. اوایل انقلاب در زنجان، سخنرانی دلنشین آن مرحوم را از تلویزیون شنیدم. ایشان فرمود:
دعاهای ائمه ی ما، سخت مظلوم است، حقایق مخفی، زیاد دارد.
____________________________________________
جام حضور، ص 99 تألیف: حجت الاسلام سیدعباس موسوی مطلق