شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۸۰ جلسه ۶۴
شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
سه شنبه 27 تیر 1402 شماره 3883
بسم الله الرحمن الرحیم
السَّلَامُ عَلَیک غَیرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوک صِیامُهُ سَأَماً.
سلام بر تو که وداع با تو نه از باب خستگی، و فراغت از روزهات نه به خاطر ملالت است.
تمام سلام های در این دعا سلام خداحافظی است در ادب عرب هنگام ورود و ملاقات سلام می فرستند و هنگام وداع و خروج هم سلام می فرستند در این فراز که سلامی است که پس از آن کلمه وداع هم آمده است و در اینجا وداع از این ماه را وداع عاشقانه می داند نه به جهات عوامانه که عبارتند از :
۱. خسته شدن از ماه رمضان که بسیار دور است از شأن ماه مبارک و شأن اولیاالهی .
۲. یا فارغ شدن از روزه چرا که در نزد اولیاء الهی لذت بخش ترین اطعمه و اشربه معنوی در عالم ملک روزه است چرا که ملکوت آن در عالم ماده نظیر ندارد .
۳. ملال آور بودن این ماه که العیاذ بالله که چنین باشد نزد عارفان به جهت این که هر لحظه در این ماه اسراری دارد و حقائقی منکشف می گردد و هر ساعت آن جدید است نه تنها ملال آور نیست که لذت بخش است .
افزودن دیدگاه جدید