شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه _ شماره ۳۶۶ جلسه ۵۰

شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

سه شنبه 6 تیر 1402 شماره 3866 

بسم الله الرحمن الرحیم
السَّلَامُ عَلَیک مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ.
سلام بر تو‌ای همنفسی که قدر و منزلتت بزرگ، و فقدانت بسیار دردناک است، و‌ ای مایه امیدی که دوریت رنج آور است.
نکته اول :
قرین یعنی همنشین و‌مصاحب است ،در قران و روایات هم قرین خوب داریم و هم قرین بد . شیطان قرین بد است ،دین ،عفت ، رفیق خوب نیز از مصادیق قرین خوب است و ماه مبارک رمضان نیز از مصادیق همنشین خوب آمده است 
.
نکته دوم : توجه داشتن به قدر و منزلت حقیقی و بزرک این ماه؛
نکته سوم :
فقدان دردناک ؛ فقدان افجع فقدانی است که درک آن از قلوب غیر عاشق انتظار نمی رود عاشقانی که از درد فراق می نالند زبان حالشان این است :
تا تو را حالی نباشد همچو ما
حال ما افسانه آید پیش تو
نکته چهارم :
جمع بیم و امید است ؛ علی رغم اینکه دوری سخت است ولی به جهت آثار دوران وصال بسیار امید بخش بوده فلذا سالکان الی الله بعد ماه مبارک رمضان همه کارهای خود را با وجودی سرشار از امید آغاز می کنند و امیدوار به وصال مجدد ماه مبارک هستند .

منبع