پاسخ آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به نامه حجت الاسلام موسوی مطلق - ۱۳۷۴
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای سیدعباس موسوی مطلق - دام عزه - مکتوب شما رسید. با مسألت توفیق برای شما، در جواب اشعار می دارد:
حب و دوستی خدای متعال و حضرت امام زمان ارواح العالمین له الفداه و سایر ائمه ی هدی علیهم السلام و بلکه أخیار و علما و صلحا، امری است فطری، که انسان بر آن مجبول و مفطور است.
چون انسان بالفطره، دوستدار کمال و صاحبان کمال است.
و علم و قدرت و رَحم و کرم و عفو و عدالت و جُود و احسان و سایر صفات کریمه ای که اسماء الحسنای خداوند متعال بر آن ها دلالت دارند، همه کمال است.
و شخص، وقتی ذات اقدس خالق متعال بر آن ها دلالت دارند، همه کمال است.
و شخص ، وقتی ذات اقدس خالق متعال را به این صفات و تنزّه و پاکی از همهی نقایص شناخت، چون بالفطره کامل و کمال را دوست دارد و هرچه معرفت شخص بر خدا و صفات کمالیه ی او بیش تر باشد، حب و دوستی او به خدا بیشتر خواهد بود.
و شاید از این جهت باشد که در قرآن مجید فرمود است:
«وَالَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ»؛
« ولی مؤمنان محبتشان به خداوند [چون او را مبدأ حقایق و کلیددار هستی و مالک همه چیز می دانند] از هر چیز بیشتر است. »( سوره بقره، آیه مبارکه 165)
و همچنین حب و دوستی حضرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و ائمه اطهار علیهم السلام به همین جهت است. و خود به خود با معرفت بر این بزرگواران در کمالات انسانی و فضائل نفسانی، اکمل و افضل مخلوقات هستند، حاصل می شود.
و در درجات پایین تر، حب و دوستی نیکان و اخیار و علما و صاحب کمال با معرفت بدانید که آن ها واجد علم و صلاحیت و صفات و اخلاق حسنه هستند، حاصل می شود. لذا انسان بالطبع به چنین اشخاصی احترام می کند و دوست می دارد که مانند آن ها باشد.
چنان که تنفّر و بغض صفات رذیله و صاحبان آن ها نیز جبلّی و فطری است، علاوه بر این که یکی از صفات فطری حق شناسی، شکر نعمت و منعم است که انسان بالفطره اگر احسان و کمک و خیری از کسی ببیند از او متشکر و سپاسگزار خواهد بود.
و با معرفت به این که خداوند متعال، ولی نعمت حقیقی تمام عالم ممکنات است، و حیات، جود و رزق و روزی و فهم و درک و قدرت و هزاران هزار نعمت دیگر که در اختیار دارد و همان گونه که قرآن مجید می فرماید:
«وَإِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لَا تُحْصُوهَا»؛
«اگر در مقام شمردن نعمت های خدا برآیید نمی توانید آن ها را بشمارید»( سوره نحل، آیه مبارکه 18)
از حدّ شمارش و تعداد خارج است، همه عطا و موهبت الهی است. و انسان علی الدوام مشمول این نعمت ها است. بالطبع خدا را که ربّ العالمین است و دست قدرت و تربیتش او را به مراحل بلند کمال انسانیت رسانده است، دوست می دارد؛ مگر آن که انسان منهای انسانیت شده باشد.
و همچنین نسبت به پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام به واسطهی حقوق بزرگی از هدایت و تربیت و جهات مهم دیگر که بر ما دارند، این حالت حق شناسی و شکر گذاری را داریم و نمی توانیم نداشته باشیم، مگر العیاذبالله نشناخته باشیم.
و نسبت به حضرت صاحب الامر عج الله تعالی فرجه الشریف که امام عصر و زمان ما هستند و بقیه الله و واسطهی فیوض می باشند، نیز همچنین حق شناسی را داریم؛ زیرا نعمت وجود آن حضرت برای همه از بزرگترین و مهم ترین نعمت های الهیّه است و بر حسب احادیث معتبره: بقای زمین به برکت وجود مبارک ایشان است. پس هرچه آن بزرگواران را بیشتر و کامل تر در آن مراتب بلندی که هستند بشناسیم ، بیشتر آن ها را دوست خواهیم داشت، و حق شناس وجودشان خواهیم بود و علامت این محبت به حکم آیه ی کریمه ی «قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ »؛ «[ای پیامبر!] بگو: اگر خدا را دوست دارید پس [قاطعانه] از من پیروی کنید تا خدا هم [به پاداشِ پیروی از من] شما را دوست بدارد»(سوره آل عمران، آیه مبارکه 31) متابعت و پیروی از آن ها و اطاعت از تعلیمات و دستورات و هدایت آن ها است.
و شاید از همین جهت باشد که فرمودهاند: «و هل الایمان الا الحب»(بحارالانوار، ج 67، ص52 و اصول کافی) یعنی «الایمان هو الحب؛ ایمان چیزی جز حب نیست.»
چون ایمان و معرفت به خدا و اولیای خدا لازم و ملزم یکدیگرند. از خدا بخواهید که حُب و حُب پیغمبر و ائمه علیهم السلام و سایر بندگان صالحش و حُب عمل به احکام و دستورات شرعی را و هر کار نیک و عمل صالح را نصیب شما بسازد. و به این گونه دعا کنید:
اللَّهُمَّ ارْزُقنى حُبَّكَ، وَ حُبَّ مَن يُحِبُّكَ، وَ حُبَّ كُلِّ عَمَلٍ يوصِلُنى إلى قُربِكَ
(بحارالانوار، ج 86، ص182 و مفاتیح الجنان)
امید است علائم دوستان خدا و پیغمبر و ائمه علیهم السلام در شما تحقّق یابد، و اعمال شما شاهد این صفت عالی و ممتاز باشد، و توفیقات شما در ازدیاد و در ظلّ عنایت حضرت بقیه الله ارواح العالمین له الفدا و زمره ی مروجین دین و مذهب و از سربازان حقیقی آن حضرت باشید. شرف مقدس و افتخار بزرگ سیادت و انتساب به حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امیرالمومنین و حضرت سیده النساء العالمین علیها السلام و سایر اجداد طاهرینتان صلوات الله علیهم اجمعین را شاکر باشید.
با التماس دعا
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
لطف الله صافی
(11 رجب 1416، 74/9/17)
عطش حضور، ص 204، تألیف: حجت الاسلام و المسلمین سیّدعباس موسوی مطلق
از همراهان عزیز دعوت میکنیم که نظرات و دیدگاههای خود را در مورد مطالب در بخش دیدگاهها با ما در میان بگذارند
افزودن دیدگاه جدید