شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
چهارشنبه 16 إسفند 1402 شماره 4066
جلسه 24
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ نَعُوذُ بِک مِنْ تَنَاوُلِ الْإِسرَافِ، وَ مِنْ فِقْدَانِ الْکفَافِ .
در اینجا نیز از این دو‌مورد به خدا پناه برده شده است :
یکم : افتادن در ورطه اسراف .
اصل در اسلام بر استفاده از تمام نعمت ها به نحو مشروع است و‌هر گونه زیادت روی و تجاوز از اندازه اسراف می باشد .
در سوره مبارکه اعراف ایه شریفه ۳۱خداپند می فرماید: «کلوا و اشربوا و لا تسرفوا انه لا یحب المسرفین» بخورید و بیاشامید و اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست ندارد .
وقتی خداوند آنان را دوست ندارد پس فرمان آنان نباید اطلاعت شود چنانچه در سوره شعرا آیه ۱۵۱می فرماید : و لا تطیعوا امر المسرفین. اطاعت فرمان مسرفان نکنید.
مسرفان قابل هدایت نیستند :ان الله لا یهدی من هو مسرف کذاب. خداوند اسراف کار دروغگو را هدایت نمی‌کند.
و از جمله مصادیق مسرفان فرعون خوانده شده است تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل وان فرعون لعال فی الارض وانه لمن المسرفین. و به راستی فرعون برتری جویی (و طغیان) در زمین روا داشت و او از اسراف کاران بود.
اسراف در همه چیز و با همه مراتبش مذموم ، ممنوع و‌حرام است .
دوم : نبود رزقی که به اندازه کفاف نباشد .
فقدان الکفاف یک نکته اش این است که یعنی کسی رزق خوب و زیاد داشته اما به دلائلی کم شده در نتیجه برای او سخت و عذاب آور خواهد بود چرا که سطح زندگی خود را با فلان مقدار درامد و رزق تنظیم کرده و وقتی کم می شود خطرناک است و محل وسوسه شیطان می شود.