شرح دعای پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 11 دی 1402 شماره 4014
جلسه 17
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ سَلَامَةَ قُلُوبِنَا فِی ذِکرِ عَظَمَتِک، وَ فَرَاغَ أَبْدَانِنَا فِی شُکرِ نِعْمَتِک، وَ انْطِلَاقَ أَلْسِنَتِنَا فِی وَصْفِ مِنَّتِک. بارالها بر محمد و آلش درود فرست و سلامت قلوب ما را در ذکر عظمتت و آسایش بدن‌هامان را در شکر نعمتت و روانی زبان ما را در وصف عطایت قرار بده. سه موضوع مهم پس از صلوات در این فراز اشاره شده است: ۱. سلامت قلب که در گرو یاد عظمت خداوند است. یاد خداوند آثار فراوان دارد از جمله اطمینان قلب و سلامت قلب. یاد عظمت خداوند باعث می‌شود ماسوی الله کوچک و بی مقدار و بی اثر گردد و قلبی که این را بپذیرد در سلامت به سر می‌برد. ۲. سلامت بدن در گرو شکر نعمت است؛ متخصصین این امور رابطه شکر گذاری و سلامت بدن را شگفت اور می‌دانند و آن را معجزه سلامتی می‌خوانند، شکر گذاران در آرامش و‌نشاط زندگی می‌کنند، شکر گذاری از جمله داروهای درمان بیماری‌هایی چون افسردگی و‌ناامیدی است،، مناجات شاکرین امام سجاد علیه السلام در مناجات خمس عشر قابل تأمل است. ۳. گویائی زبان در گرو بیان داده‌های خداوند است.