شرح دعای پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
سه شنبه 28 آذر 1402 شماره 4003
جلسه 7
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ یا مَنْ تَظْهَرُ عِنْدَهُ بَوَاطِنُ الْأَخْبَارِ، صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ لَا تَفْضَحْنَا لَدَیک. ای آن که خبرهای نهانی در نزدت آشکار است، بر محمد و آلش درود فرست، و ما را نزد خود رسوا مکن. خداوند آشکار کننده غیب است هر چه غیب است و اشکار نیست خداوند آشکار کننده آن است، بواطن اخبار نیز از مصادیق ولو نازله غیب است که خداوند آن را می‌داند بلکه بهتر است بگویم غیب و شهود نزد خداوند یکی است او عالم العیب و الشهاده است. به حسب آیات و اخبار رسوا شدن مراتبی دارد: رسوایی بین مردم در دنیا؛ رسوایی بین مردم در آخرت؛ رسوایی بین همه مخلوقات در دنیا و آخرت؛ رسوایی در مقابل خداوند در دنیا و آخرت.رسوایی مقابل پیامبران و ائمه علیهم السلام.سخت‌ترین آن مفتضح شدن نزد خداوند است. همچنان که آشکار کردن بواطن اخبار در دست خداست رسوا شدن هم در دست خداست که مقدمات آن با افعال مخلوق مهیا می‌شود.مهمترین عامل رسوا شدن گناهانی است که برای آنان توبه صورت نگرفته است در بعضی روایات بعضی از کارها و بعضی گناهان مشخصاً سبب ابرو رفتن و رسوایی می‌شود مانند:اشکار کردن عیوب مردم؛ اظهار نیاز به مردم؛ دروغ؛ پیروی از شهوات؛ همنشین بد و….