شرح دعای چهارم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
سه شنبه 7 آذر 1402 شماره 3986
جلسه 8
بسم الله الرحمن الرحیم
فَلَا تَنْسَ لَهُمُ اللَّهُمَّ مَا تَرَکوا لَک وَ فِیک، بارالها پس برای اصحاب محمد آنچه را برای تو و در راه تو از دست دادند از نظر لطف دور مدار. از جمله دعاهای امام سجاد سلام الله علیها برای اصحاب رسول الله می‌فرماید این است که آنان مورد نسیان خداوند قرار نگیرند، در قرآن خداوند متعال نسیان را چهار مرتبه به خود انتساب داده است که هم فراموشی در دنیا را شامل می‌شود هم آخرت را که قابل تأمل است و پر واضح است که نسیان بشر با نسیان خدا تفاوت دارد. با اینکه آیات دیگری هم داریم که فراموشی را از خداوند سلب می‌کند پس آنچه از روایات استفاده می‌شود فراموش کردن خداوند بندگان را به معانی ذیل است: ۱. محرومیت از خیر؛ ۲.رها کردن به حال خود؛ ۳.جزای فراموشی خداوند در دنیاست و نکته مهم این است که هر کس خدا را فراموش کند خداوند نیز او را فراموش خواهد کرد.