<

شرح دعای اول صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان

پنجشنبه 27 مهر 1402 شماره 3952

جلسه سی و پنجم

 بسم الله الرحمن الرحیم

فَخَالَفْنَا عَنْ طَرِیقِ أَمْرِهِ، وَ رَکبْنَا مُتُونَ زَجْرِهِ، فَلَمْ یبْتَدِرْنَا بِعُقُوبَتِهِ، وَ لَمْ یعَاجِلْنَا بِنِقْمَتِهِ، بَلْ تَأَنَّانَا بِرَحْمَتِهِ تَکرُّماً، وَ انْتَظَرَ مُرَاجَعَتَنَا بِرَأْفَتِهِ حِلْماً. بعد از این همه لطف از فرمانش سر پیچیدیم، و بر مرکب محرماتش سوار شدیم، با این همه به عقوبت ما شتاب ننمود،و بر انتقام ما عجله نکرد، بلکه از سرِ رحمت و از باب کرم با ما مدارا فرمود و از سرِ مهربانی و از باب حلم بازگشت ما را از راه خطا انتظار کشید. نکات مهمی که در این فراز نورانی قرار دارد عبارتند از : ۱. سر پیچی از فرمان الهی بعد از الطاف خداوند مذموم است . ۲.همه در طریق قرار دارند و نافرمانی از خدا اعراض از طریق است . ۳. محرمات مانند مرکب است و آماده است و پیاده شدن از آن بسباردشوار است . ۴. با این که حق این است که زود عقوبت بشویم ولی خداوند در عقوبت عجله ندارد بلکه باید خواست : الهی لا تدوینی به عفوبتک. ۵. خداوند منتقل است ولی در انتقام عجول نیست. ۶. دو دلیل برای مدارای خداوند وجود دارد کرم و رحمت. ۷. خداوند همیشه منتظر بازگشت بندگان خود است و این هم از سر محبت خداوند به خلق است.

منبع