شرح دعای چهل و پنجم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
یکشنبه 22 مرداد 1402 شماره 3903
بسم الله الرحمن الرحیم
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ مَنْ صَامَهُ، أَوْ تَعَبَّدَ لَک فِیهِ إِلَى یوْمِ الْقِیامَةِ.
بارالها بر محمد و آلش درود فرست، و همانند پاداش آنان که تا روز رستاخیز این ماه را روزه گرفته‌اند، یا به بندگی تو در آن اقدام کرده‌اند برای ما ثبت کن.
فرض بر این است که کسی عمرش تا قیامت طولانی باشد و در این مدت هم فقط به روزه و عبادت مشغول باشد چه پاداش و اثری دارد همان را از خداوند می خواهد و این طمع به لطف خدا نشئت کرفته از لطف خداست و خداوند نیز عطا می کند یا من یعطی الکثیر بالقلیل ای آنکه بسیار عطا می کنی در برابر عمل کم.
مرحوم ایت الله فیض الاسلام در شرح این جمله مرقوم داشته است : در این جمله ى از دعاء آگاه ساختن به سعه و گشایش فضل و احسان خداى تعالى است، زیرا اگر روا نبود که خداوند سبحان مانند پاداش کسى را که عمل کرده به کسى که عمل نکرده ببخشد دعاء و درخواست آن درست نبود.