شرح دعای سوم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
دوشنبه 26 دی 1401 شماره 3750
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ لا یسْأَمُونَ مِنْ تَقْدِیسِک ،
و فرشتگانی که از تقدیست ملول نمیگردند .
از دیگر ویژگی های فرشتگان این است که هیچگاه ملول نمی شوند ؛ و در این دعا عدم ملالت از تقدیس را بیان نموده است . امیرالمومنین سلام الله علیه در خطبه اول نهج البلاغه می فرماید :
مِنْهُمْ سُجُودٌ لَا يَرْكَعُونَ وَ رُكُوعٌ لَا يَنْتَصِبُونَ وَ صَافُّونَ لَا يَتَزَايَلُونَ وَ مُسَبِّحُونَ لا يَسْأَمُونَ .
گروهی در سجده‌اند و آنان را رکوعی نیست، برخی در رکوع‌اند بدون قدرت بر قیام و جمعی بدون حرکت از جای خود در حال قیاماند و شماری خالی از ملالت و خستگی در تسبیح‌اند،
واژه «تقدیس» بر وزن تفعیل از ریشه «قدس» به معنای پاکی معنوی است (التحقیق، علامه مصطفوی ، ج۹، ص۲۱۰،)
در اصطلاح علوم عقلی و عرفانی به معنای منزه دانستن خداست از آنچه لایق آن جناب نیست؛ خواه آن چیز نقص باشد یا کمال نسبی محدود .(فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات عرفانی، ص۲۵۳؛ المصطلحات الکلامیه، ص۷۸؛ التعریفات، ص۸۹)
این مقام فقط یکبار در قرآن مجید آمده است چنانچه قبلا اشاره شد در جریان خلقت آدم علیه السلام ملائکه گفتند :
نحن نسبح و‌نقدس لک
البته بدوی در جاهای دیگر از مصحف شریف آمده است .