شرح دعای هفتم صحیفه سجادیه از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
چهارشنبه 20 مهر 1401 شماره 3669
بسم الله الرحمن الرحیم
أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ ،
تنها تو را در دشواری‌ها می‌خوانند .
خدایا اگر ما در شدائد و ناراحتی ها و گرفتاری ها به تو پناه آوردیم علتش این است «أَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ » همه در دشواری‌ها تورا می خوانند و غیر از خواندن تو راهی نیست.
مهماتی که در این دعای شریف آمده است و یکی از اسمای پروردگارهم این است که او« کافِیُ المُهِمات» است،شامل همه امور دنیویه و اخرویه است که با معادلات ظاهری قابل حل نبوده است ،« مُهِمات» جمع مهمه است، یعنی اموری که سخت است برای انسان و دارای هَم و حزن است، مشکل است، این مشکل، هَم و حزن برای انسان دارد و خدای متعال، آن کسی است که افراد در مهمات او را می خوانند و او اجابت می فرماید.
فطرت بشر در امور مهمه به سمت خداوند متمایل می شود و او را می خواند.