شرح دعای ۲۷ صحیفه سجادیه دعا برای مرزداران از حجه الاسلام والمسلمین موسوی مطلق
انتشار در روزنامه عصر ایرانیان
شنبه 8 مرداد 1401 شماره 3611
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ ابْعَثْ عَلَيْهِمْ جُنْداً مِنْ مَلَائِكَتِكَ بِبَأْسٍ مِنْ بَأْسِكَ كَفِعْلِكَ يَوْمَ بَدْرٍ ، تَقْطَعُ بِهِ دَابِرَهُمْ وَ تَحْصُدُ بِهِ شَوْكَتَهُمْ ، وَ تُفَرِّقُ بِهِ عَدَدَهُمْ .
خدایا! سپاهی از فرشتگانت با عذابی از عذاب‌هایت را برضد دشمنان برانگیز؛ مانند کاری که روز جنگ بدر انجام دادی (اشاره به آیه 123 سوره آل عمران) تا به این سبب بنیانشان را قطع کنی و نیرو و اسلحۀ تیزشان را از بیخ و بن درو کنی و نفراتشان را پراکنده سازی.
مجدد امام سجاد علیه السلام در این فراز تقاضای امدادهای غیبی را که یکی از ابزارهای مدد الهی است می نماید، و چون این امر مسبوق به سابقه است در خواست می کند و آن هم جریان بدر است که پیشتر به آن اشاره شده است،یکی از آداب دعا این است که استجابت دعای پیشینیان بیان شود چنانچه در دعاهای زیادی در خواست شده ای خدایی که چنین کردی و چنان کردی و‌دعای فلان پیامبر را مستجاب کردی خاصیت این تذکرات این است که ایمان را نسبت به غیب قوی می گرداند ؛دل را در برابر دشمن قوی می کند؛ حس شکر گذاری تقویت می شود؛امید در دل زنده می ماند و عجز انسان فراموش نمی شود.
امداد الهی سه کار مهم را انجام می دهد:
نابودی مفتضحانه؛
از بین رفتن اثر نیروهای انسانی و‌تجهیزات؛
و تفرقه بین دشمن.
و این یعنی در برنامه ریزی های برای رویاروئی با دشمن این سه مطلب نباید فراموش گردد.