وقتی ابن زیاد نامه رسمی برای حُر فرستاد و حُر نامه را برای امام حسین علیه السلام خواند حضرت این آیه را خواندند.
«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَدْعُونَ إِلَى النَّارِ ۖ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ لَا يُنْصَرُونَ»(سوره قصص، آیه 41)
« و آنان را [به کیفر گردن کشی و طغیانشان] پیشوایانی قرار دادیم که همواره مردم را دعوت به آتش [دوزخ] می کنند، و روز قیامت از طرف اَحدی یاری نخواهند شد»
در قرآن سخن از ائمه نار و نور و ائمه هدایت و کفر به میان آمده است.
قرائت این آیه توسط سیدالشهداء یعنی:
ابن زیاد و جریان بنی امیه از مصادیق ائمه نار هستند،
پیروی از آنان سرانجامی جز آتش نخواهد داشت.
و روز قیامت که روز یاری خداوند و اهل بیت است، این یاری شامل ائمه نار نخواهد شد.
ائمه نار و کفر کارشان نقص عهد، طعن در دین و اهل جنگ افروزی هستند.
یکی از ویژگی‌های قیامت هم این است که هر کس را به امامش می‌شناسند
«يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ»(سوره اسراء، آیه 71)
«[به یاد آرید] روزی که هر گروهی از مردم را با پیشوایشان می خوانیم»